KUL OLMALI BİR İNSAN

Sen her yere yazmışsın

Görüyorum ismini

Ressamlara yalvardım

Çizmediler resmini

            Prof’ larada sordum

            Bilemediler seni

            Niçin gizleniyorsun?

            Sevmiyor musun beni?

Kendini gizlemişsin

Sırlara da sır olmuş

Kimseler görememiş

Bilmem kaç asır olmuş

Bazen de gökyüzünde

Arıyor gözler seni

Bulutla kaplı ama

Görüyorsun sen beni

            Bu çabam boşa değil

            Bulacağım ararken

            Belki de bir Yetim’in

            Saçını sen tararken

Ne kadar yakın isen

Göremiyoruz seni

Mümin kul’un kalbinde

Arayın dersin beni

            Gözlerim görmeyince

            Boşuna şaşıyormuş

            O sevdiği kulların

            Kalbinde yaşıyormuş

Nişaneler engeldir

Kalksın engel aradan

Kalbimi hazırladım

Gelsin diye Yaradan

            Putları kıran ancak

            Görmüş seni aşikâr

            Benim de görmem için

            Kıracağım kaç put var

Buldum diyenler yalan

Yitik yok ki bulasın

Adresi belli değil

Bilen yok ki alasın

            Yaşamın o olmalı

            Ölümün ona keza

            Kul olmalı bir insan

            Bulmak isterse Rıza

                        Mehmet DEMİRER