Bİ'SET

Nûr dağı bir gece, nûra büründü

Ufukta yüce bir melek göründü

Rûh-ul Emîn "Oku" emriyle indi

Artık ilim, artık hikmet vaktidir

Geldi maveradan mukaddes nida

Örtüye bürünmüş, Emîn-i Hüdâ!

Durma kalk ayağa, kalk ey Mustafâ

Artık halkı Hakk'a, davet vaktidir

İnsanlar susamış insanlığına

Adaletin hatta bir anlığına

Bir gece fazîlet mihmanlığına

Ey rahmet madeni, imdât vaktidir

Zayıflar, köleler, zulümden sızlar

Topraklar altında, inliyor kızlar

Yollara hâkim hep bütün yolsuzlar

Yeter artık, hakkın devlet vaktidir

Her yeri bürümüş, karanlık, vahşet

Üstünlük ölçüsü, servet, aşîret

Mazlûmlar zincirde, bekliyor himmet

Artık âlemlere rahmet vaktidir

Tevhit merkezinde, putlar ayakta

Değerler yok olmuş, insan batakta

Aydınlığa karşı, Şeytân atakta

Kalk ayağa, nura hicret vaktidir

Kalk ayağa, âlem nur ile dolsun

Karanlık son bulsun, diken gül olsun

Küfrün şirkin benzi sararıp solsun

Seninle âleme minnet vaktidir

Kalk seninle mazlum ümidvâr olsun

Zâlime, kâfire, âlem dar olsun

Bi'setinle canlar, hep bahar olsun

Cehennem son bulsun, cennet vaktidir

Gam yeme başında Hakk'ın eli var

Firavunlar boğan, nice nîli var

Yanında Şir-i Hak olan Ali var

Geçit yok zillete, izzet vaktidir

O günlerden geçmiş, bin dört yüz sene

Döndü câhilliğe, insanlar yine

Hak geride, bâtıl çıkmıştır öne

Yine hakikatın, uzlet vaktidir

Bak, ya Resûlallâh, dinin gurbette

Yoktur bir nişâne, senden ümmette

Muminler cephesi, bin bir mihnette

Bugün, yeniden bir bi'set vaktidir

Hani buyurmuştun bize: "Ey ümmet!

Kur'ân ve Ehl-iBeyt size emanet"

Kur'ân'dan uzağız, Sünnet'e hasret

Saâdet devrine, avdet vaktidir

                    Musa Aydın

       27-Recep-1420 / 6-Kasım-1999