Hz. Mehdi’nin (af) Dostları-3

Anlatılan nitelikler onun özel dostlarının özellikleridir. Kaynaklarımızda on bin, dört bin ve daha başka sayılar aktarılmıştır ki bunlar onun komutanlarının bölüklerini açıklamaktadır.

Yine rivayetlerimizde geçer ki; 113 komutan ona biat ettiklerinde sayıları on bine ulaşıncaya kadar Mekke’de bekleyecektir. Işte o zaman Medine’ye doğru hareket edecektir. [1]

Imam Cafer Sadık (as) bir hadisinde buyuruyorlar ki;

“O kendisine biat edenlerin oluşumu ve sayısı tamamlanmadıkça zuhur etmeyecektir.”

Sordular ki onların sayısı ne kadar olacaktır? Buyurdu ki;

“On bin kişi olacaktır.” [2]

Şeyh Hürr-i Amilî, rivayetlerde yaptığı araştırmasına göre onların sayısının yüz bin asker olduğunu söyler. [3]

Gerçek bekleyişte olan/muntazırlar bu kutlu ve kurtuluş armağan eden harekette en önde yer alacaklar ve imamlarına yardım edeceklerdir. Dualarımızın pek çok yerinde şu ifadeler yer alır:

“Allah’ım! Bizi onun yardımcılarından, dostlarından, savunucularından, yanında cihada katılanlardan ve yolunda şehit düşenlerden kıl!”

Bu da onun dostlarının, kefen giymiş geniş kapsamlı Allah ordusu cephesi olduğunu gösteriyor.

Bu bölümün sonuna gelirken Imam Cafer Sadık’tan (as) bir hadis aktaralım. Bu hadis Imam Mehdi’nin (ac) dostlarına ait birkaç özelliği açıklamaktadır.

“O yiğit aslanlar geceleri uyumazlar. Namazlarında arılar gibi vızıldıyor gibidirler. Sabaha kadar Allah’a ibadet etmekle meşguldürler. Gündüzleri ise bineklerine binerler. Gecenin abidleri ve gündüzün aslanlarıdırlar. Kulakları Imam’ın emirlerini beklemektedir. Parıldayan meşaleler gibidirler. Onların aydınlık kalpleri, yüreklerdeki nur kandilleri gibidir. Bu yiğitler yalnızca Allah’tan korkarlar, dua ve tek dilekleri şehadettir; Allah yolunda öldürülmeyi arzularlar. Onların sloganları/şiarı Imam Hüseyin’in (as) kanını talep etmek olan “Ya Lesarati’l-Hüseyin”dir. Hangi tarafa yönelseler, bir aylık yol uzaklıkta olan düşmanlarının kalbine korku salarlar.”

Hepsi de temiz kalpli, fedakar ve kararlı olarak onun emrini beklemektedirler.

***

Ne güzeldir o nurani “Eyyamullah”ı[4] gözetlemek!

Doğudan bir Kur’an kahramanı doğdu.

Coşkulu caddeleri kuşatmış bir adam.

Sabah, ilk belirtilerinin çarpıntılarıyla dolu ellerinde.

Onun parlak omuzlarında ise bir yeşil aba.

Ey rastgele esen rüzgarlar! Neden beyhude esiyorsunuz?

Ağaç ve bir de mutlu bir er kaldığı an.

Nilüfer gibi açılıp güneşe ulaşırız,

Kabul olmuş bir duayla dolmuş ellerle.

Yarın bahardır, büyük bir mevsim, hiç şüphesiz.