Hz. Fatıma"nın Doğumu 2
Küçük Yaşta Babasının Yardımına Koşması
Hz. Fatıma çocukluk günlerinden itibaren Allah Resulünün hamisi olmaya çalışmış, o küçücük elleriyle düşmanların saldırıları karşısında babasına siper olmuş, babasının bütün hüzün ve kederlerinde onun en fedakâr ortağı olmuştur. Tarih o Hazret'in bu fedakârlıklarını iftiharla kaydetmiştir.
Bir gün müşriklerden biri, Resulullah'ı (sallalhu aleyhi ve sellem) sokakta görünce, Hazret'i incitmek için başına bir miktar çer-çöp ve pislik döktü. Âlemlere rahmet olan Resulullah (sallalhu aleyhi ve sellem) ona karşılık vermedi ve bir şey söylemeden bu hâliyle eve döndü. Hz. Fatıma (aleyhisselam) babasının bu vaziyetini görünce koşup derhal su getirdi, ağlar gözle babasının başını ve yüzünü yıkamaya başladı. Kızının bu üzgün vaziyetini gören Hz. Resulullah (sallalahu aleyhi ve sellem), ona teskinlik vermek amacıyla şöyle buyurdu:
“Kızım ağlama! Mutmain ol ki, Allah (celle celaluhu) babanı düşmanların şerrinden koruyacak ve onlara galip kılacaktır.”
Yine bir gün Hz. Fatıma (aleyhisselam), Mescid-i Haram"da oturan bir grup kâfirin, babasının katli için komplo hazırladıklarını fark edince, ağlar bir gözle eve dönüp kâfirlerin aldığı kararı ve uygulamak istedikleri komployu babasına haber vermiş ve böylece babasını muhtemel tehlikeye karşı korumuştur.
Bir gün de Peygamber-i Ekrem'in Mescid-i Haram"da namaz kıldığı sırada müşriklerden bir grup, Hazret'le dalga geçip alay etmeğe başladılar. Bu esnada onlardan biri o çevrede yeni kesilmiş bir devenin rahmini alıp kan ve pisliği ile birlikte, secde hâlinde olan o Hazret'in sırtına attı. Orada hazır bulunan ve bu manzaraya şahit olan Fatıma (aleyhisselam) bu duruma çok üzüldü; ağlayarak Resulullah"ın yanına koştu ve devenin rahmini Hazret'in sırtından alıp uzak bir yere atarak Hazret'i onların bu saygısızlığına karşı korumaya başladı. Bu arada bu büyük saygısızlığa maruz kalan Hz. Resulullah'ın (sallalahu aleyhi ve sellem) namazını bitirdikten sonra o insanlara beddua ettiği rivayet edilmiştir.
Fatıma (aleyhisselam) böylece küçük yaşlarından itibaren bu çeşit hadiseleri görüp babasının yardımına koşuyor, bir annenin yavrusunu savunduğu gibi Hazret'i savunuyor ve babası için adeta annelik yapıyordu. İşte bundan dolayı Resulullah (sallalu aleyhi vesellem) ona, “Ümmü Ebîha” (Babasının annesi) lakabını vermişti.
Bir senettir Fatıma (aleyhisselam)
Fatıma (aleyhisselam) batıl karşısında hakkın, diğerlerinin karşısında Müslüman kadının senedidir. Kadının tanınmasının ve değerinin, rüştünün, kemalinin senedidir. İdeal bir eş, değerli bir anne örneği, toplumun bir uzvu, kadınların hidayet meşalesi, yakarış timsali ve örtünmenin örneği!
Fatıma (aleyhisselam) Mazlumluğun senedidir... Bugün aramızda değil ama ümmetin kurtuluşu ve ıslahı için uğraşının dertli nalelerinin hatıraları bugünkü gibi kulaklarımızı çınlatmaktadır. Mazlumca şahadeti, hakkın ve meçhul kabrinin ilanı için tarihin kalbine dikilmiş bir bayrak oldu. Selam olsun O"na, babasına, eşine ve çocuklarına.
RABBİM şefaatlerine nail eylesin inşaallah aminn..
Biz sana Kevser’i verdik
Hz. Fatime-i Zehra (s a)'ın Kutlu Doğumu
