Peygamberlerin Hayatları Boyunca Masum Olması
Bütün peygamberler masum ve günahişlemezdirler. Yani ister peygamberlikle görevlendirilmeden önce, ister peygamberlikleri sırasında olsun, hayatları boyunca her nevi hata, yanlış ve günahtan beri ve uzaktırlar ve Allah Teâla"nn özel koruması altındadırlar. Aksi takdirde, onların bir tek hata veya günah işlemesi halinde insanların bir "peygamber" olarak onlara olan güven ve itimadı sarsılacak ve Allah"la kendi aralarındaki bu iletişime güvenleri kalmayacak, onları bir ömür boyu kendilerine örnek alıp tartışılmaz kılavuzlar olarak kabullenemeyeceklerdir.
Bu nedenledir ki, Kur"an"ın bazı ayetlerinde bazı peygamberler için serzeniş yollu ifadeler kullanılması ve onlara "hata veya günah" nisbet edilmesinin nedeni, "terk-i evlâ"da bulunmaları; yani "iyi" olan iki şeyden "daha iyi"yi seçecekleri yerde "daha az iyi"yi seçmiş olmalarıdır. Ya da başka bir deyişle bu: "İyilerin yaptığı iyi davranışlar (bazen) mukarrebler (yaklaştırılmış insanlar) için günah telakki edilir" [1] sözüne dayalıdır; çünkü herkesin, kendi şanına uygun davranması beklenir.
Peygamberler Allah"ın İtaatkâr Kullarıdırlar
Peygamberlerin en büyük iftiharları, Allah"a itaat eden ve O"nun emir ve nehiylerine kesinlikle uyan kullar olmalarıydı. Bu nedenledir ki her gün, yevmiye namazlarımızda "Şehadet ederim ki Muhammed (s.a.a) Allah"ın kulu ve elçisidir" demekteyiz.
Biz, Allah"ın gönderdiği peygamberlerden hiçbirinin ilahlık iddiasına kalkışıp, insanları kendilerine tapınmaya davet etmediğine inanmaktayız:
"Allah"ın kendisine Kitabı, hükmü ve peygamberliği vermiş olduğu hiçkimsenin, insanlara "Allah"ı, bırakıp, bana kulluk edin" demesi yakışmaz."[2]
Hz. İsa Mesih de (a.s) insanları kendisine tapmaya davet etmemiş ve kendisinin Allah"ın bir kul ve O"nun elçisi olduğunu hatırlatmıştır daima:
"Mesih de, Allah"a yakınlaştırılmış (yüksek derece sahibi) melekler de, Allah"a kul olmaktan asla çekinmediler."[3]
Nitekim hıristiyanlık tarihine ait belgelerde de itiraf edildiği üzere teslis (üçlü tanrı) inancı hıristiyanlığın ilk yüzyılında yoktu, bu batıl inanç daha sonra türetilmiştir.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - Merhum Meclisi, Bihâr-ul Envar"da bu cümleyi bazı masumlardan aktarmış, ancak isim zikretmemiştir, bkz: Bihâr, c: 25, s: 205.
[2]- Âl-i İmran / 79.
[3 ]- Nisa / 172.
Peygamberlerin Masumiyeti
BÜTÜN PEYGAMBERLERİN DAVET USULÜ BİRDİR
MASUMİYET HAKKINDA BİR SORUNUN CEVABI
MASUMİYET
