Kur’an, Karanlıklardan Ve Fitnelerden Kurtulma Nedenidir-2

Yüce Allah Resulü (s.a.a), ümmetinin sapıklığa düşmemesi için Allah’ın kitabına ve kendi Ehl-i beytine sarılmalarını ve bunların birinden ayrılmanın/uzaklaşmanın sapıklığa neden olacağını şöyle buyurmaktadır:

“Kuşkusuz ki aranızda iki ağır/değerli şey bırakıyorum. Onlara sarıldığınız sürece asla dalalete düşmezsiniz; Allah’ın kitabı ve ıtretim Ehl-i beytim. Bunlar, havuzda bana gelinceye dek asla birbirlerinden ayrılmazlar.”‌ [7]

Geçmiş peygamberlerin ümmetleri, semavî kitaplarına sarılmadıklarından ötürü bölük pörçük oldular; farklı fırkalara ayrıldılar. Bu farklı fırkalar içinde ancak semavî kitaba ve dine bağlı kalanlar kurtuluş ve hidayete kavuştular; diğerleri ise dalalet ve helakete düçar oldular.

Yüce İslam Peygamberi (s.a.a) şöyle buyurmuştur: Hz. Musa’nın (a.s) ümmeti, Musa’dan (a.s) sonra 71 fırkaya bölündü; onların ancak biri kurtuldu ve diğerleri ise ateşe düştü. Hz. İsa’nın (a.s) ümmeti, İsa’dan (a.s) sonra 72 fırkaya ayrıldı; onların ancak biri kurtuldu ve diğerleri ise ateşe düştü. Yakındır ki benim ümmetim de benden sonra 73 fırkaya bölünecektir; bunların içinden ancak bir fırka kurtuluş ehlidir ve diğerleri ise ateş ehli olacaktır. [8]

Yüce Allah Resulü (s.a.a), semavî kitabın faydasını ve ona sarılmanın önemini şöyle buyurmaktadır:

Yüce Peygamberimiz ve Efendimiz (s.a.a) bir diğer hadisinde şöyle buyurmaktadır:

“Fitneler, karanlık bir gecenin parçaları gibi size gelecektir.

Dediler ki: Ey Allah’ın Resulü (s.a.a) kurtuluşa nasıl varılır?

Allah Resulü (s.a.a) buyurdu: Kur’an’a tutunun! Çünkü Kur’an, kendini kılavuz edineni cennete götürür; Kur’ana’ı ardına atan ve ona uymayanı da cehenneme götürür. Kur’an en güzel yola götüren en açık kılavuzdur. Kur’an’la konuşan doğru sözlü olur. Kur’an’la hükmeden insan adalet üzere olur. Kur’an’a sarılan insan mükâfat alır. Kur’an’a uyan insan başarılı olur.”‌ [10]

Haris b. Abdullah’tan şöyle rivayet edilmiştir:

“Haris b. Abdullah şöyle anlatır: (Bazılarına) dedim ki, Müminler Emiri Ali’nin (a.s) yanına gidip dün gece duyduğumu ona soracağım.

İmam Ali’nin (a.s) yanına gittim ve sormak istediğim hadisten söz açıldı. İmam Ali (a.s) dedi ki Allah Resulünden (s.a.a) bizzat duydum, şöyle buyurdu: Cebrâil bana geldi ve şöyle dedi: Ey Muhammed (s.a.a)! Ümmetin senden sonra ihtilafa düşecektir.

Ben de dedim ki: Onları ihtilafa düşmekten kurtaracak olan nedir?

Cebrâil dedi: Allah’ın kitabı (Kur’an)dır. Allah, kitabıyla her zalimi nabûd eder. Her kim Kur’an’a tutunacak olsa kurtulur ve her kim de onu terkedecek olsa helak olur. Kur’an’ın sözleri ciddidir; şaka değildir. Diller onu değiştiremez ve ilginçlikleri tükenmez. Sizden öncekilerin haberi ondadır; aranızdaki çekişmeleri çözümleyecek odur ve sizden sonra olacakların haberi de onda mevcuttur.”‌ [11]

Aynı içerikte bir diğer hadis de İbn-i Eh’il Haris’il E’ver aracılığıyla Haris’ten şöyle nakledilmiştir:

“Mescide gittim ve insanların hadisler hakkında (ulu orta) konuştuklarını duydum. Bunun üzerine Ali’nin (a.s) huzuruna varıp şöyle dedim:

Ey Müminler Emiri (a.s)! Görmez misin ki insanlar hadisler hakkında (olur olmaz) konuşmaktalar?

İmam Ali (a.s) buyurdu: Böyle mi yapıyorlar?

Dedim: Evet.

Buyurdu: Allah Resulünden (Allah’ın selat ve selamı ona ve Ehl-i beytine olsun) duydum ki şöyle buyuruyordu: Yakın bir gelecekte fitneye düçar olacaksınız.

Ben dedim ki: Ey Allah’ın Resulü (s.a.a)! Bu fitneden kurtaracak şey nedir?

Allah Resulü (s.a.a) buyurdu: Allah’ın kitabı. Sizden öncekilerin ve sonrakilerin haberi ve de aranızdakilerin hükmü ondadır. O çözümleyici ve sağlamdır; şaka değildir. Allah, onu terkeden her zalimi nabûd eder ve ondan başkasında hidayet arayanı da sapıklığa düşürür. O, Allah’ın sağlam ipidir; hikmet özlü zikirdir; dosdoğru yoldur. O, öyle bir kitaptır ki hevesler onu döndüremez; diller onu değiştiremez; ilim ehli ona doymaz... ve ilginçlikleri tükenmez... Onunla konuşan, doğru sözlü olur; ona uyan mükâfat alır; onunla hükmeden adalet üzere olur; ona çağıran, dosdoğru yolu gösterir. Bunları tut; ey E’ver!”‌ [12]

[7] Vesâil’uş Şia, c: 27, s: 33

[8] Hisal’u Saduk, Maani’l Ahbar

[9] Vesâil’uş Şia, c: 27, s: 33

[10] İrşad’ul Kulûb, c: 1, s: 8

[11] Müsned, Ahmet b. Hanbel

[12] Sünen-i Tirmizî

Kur’an, Karanlıklardan Ve Fitnelerden Kurtulma Nedenidir-1

Kur’ân’ın Azameti, Fazileti ve Önemi