Gıybet -2

Günahkar ve Namaz Kılmayanların Gıybeti

Gıybetin caiz olduğu yerler şunlardır:

1- Mahkeme

2- Kötülükten sakındırma

3- Fetva isteme

4- Görünen alim

5- Günah yapmaya eğilimi olan - elbette bu durumda Şii fıkıhçılarına göre gıybet caizdir ama sadece eğilimi olduğu günahı konusunda, yapmış olduğu gizli günahları değil.- ( Bkz. Behcet, Muhammed Taki, Cami-ul Mesail, c. 2, s.404)

İnsanlar masum değil ve günah işlemekteler. Eğer günah işleyenlerin gıybeti caiz olsaydı dünyada gıybeti yapılmayan kimse kalmazdı.

Sonuç olarak kişi namaz kılmamaya devam ediyor ve insanların onun bu durumu hakkında konuşmasını engellemiyorsa bu ayıbın gıybeti caizdir.

Bazı özel durumlarda gıybet caizdir:

Çoğu zaman kişinin aybı söylenirken aşağılamak ve küçük düşürmek niyeti taşınmaz ve aslında aybı konuşulan kişinin hidayeti, ıslahı ve hayrı istenmektedir. Buna göre örneğin iyi ders veremeyen bir öğretmenin ayıbını söylemek ve bu doğrultuda öğretmen seçiminde nelere dikkat edilmesi gerektiğini belirlemek, aşağılamak ve küçük düşürmek kasdı olmadığı takdirde sorun yoktur.

Bir rivayette sosyal eziyet ve adaletsizlik hususunda şöyle bahsediliyor:

‘Bir kimse evine misafir davet eder ve konuklarını iyi ağırlamaz ve daha sonra konukları onun misafirperverliği hakkında konuşurlarsa günah yapmış sayılmazlar.’

Bu rivayet özel bir durumda olmasına rağmen buna benzer durumlar hakkında genel bir hüküm çıkartabiliriz. İnsanlara karşı yapılan buna benzer azar ve eziyetleri bu rivayetin hükmünden sayabiliriz.

Ayıbları örten Allah haya perdesini sıyırıp atan kişilerin, insanların ayıplarını ifşa etmelerini ve küçük düşürmelerini sevmez. Şunu unutmamak gerekir ki her insanın zayıf bir yönü, gizli bir ayıbı vardır. Eğer bu ayıp açığa çıkacak olursa karamsar bir ruh tarafından toplumun huzur ve refahına gölge düşürecek ve diğerleriyle olan ilişkilerinde sorun çıkaracaktır. Bunun için toplumun birlik ve beraberliği, insanlık adına doğru bir hedefi olmaksızın ayıbları ifşa etmemek gerekir ( Mekarimi Şirazi Nasır, Tefsir-i Numune, c.4, s.184) Ayrıca ihtiyaten bunun yapılmaması gerekir.Çoğu zaman hoşlanmadığımız bir kişi hakkında yanlış anlama sonuçu ortaya çıkmıştır. Hatta doğru anlaşılsa bile ihtiyat etmek gerekir. Çoğu zaman da karşılaşılan haksızlığı anlatırken abartma yapılır ve sonunda hoş olmayan şeyler olur. İmam Cafer-i Sadık şöyle buyurmuştur: Bir kişi haksılığa uğrar ve bedduasında haddi aşacak olursa Allah onu zalimlerden sayar. (Kafi, c. 2, s. 33 , p. 17). Başkalarına yapılan her kötülüğün bir cezası - kefareti vardır. Buna göre eğer bir kimse kötülük yapar, tövbe etmez ve kişinin rızasını almazsa kötülüğü karşılıksız kalmayacak, cezasını bulacaktır.

Gıybet -1

Yanlış Tefsirlerin Tehlikesi

Günah ruhun yüküdür 2

Yazdır