Kur'anın Kerbela'da Tecellileri

Kur'anda defalarca şöyle buyurulmakta: Mantık ve hakla düşününüz. Kişilerin ve tabirlerin sayısıyla değil örneğin: «اكثرهم لا یعملون»(1) Şimdi ise Allah'ın kendilerine azap etmesi için neleri var? Mü'minleri Mescid-i haram'dan yasaklıyorlar. Halbuki hizmetine layık da değiller. Onun hizmetine layık olanlar ancak takva sahibi olanlardır. Fakat çokları bilmezler. «اكثرهم فاسقون»(2)  Nasıl olabilir ki size karşı bir üstün gelseler hakkınızda ne bir sorumluluk gözetirler, nede bir yemin . ağızları ile sizi hoşnut etmeye çalışırlar. Kalpleri ise tiksinir durur. Zaten çoğu insanlıktan çıkmış fasık kimselerdir. «اكثرهم كاذبون»(3) Onlar kulak verirler (hırsızlık ederler) ve çoğunlukla yalan söylerler. Kullanmıştır.

Kur'an buyuruyor: Her adım ve kelamınız basiret üzerine olmalıdır. «ادعوا الى اللَّه على بصیرة اَنا و مَن اتّبعنى»(4) De ki: İşte benim yolum bu. Basiret üzere Allah'a davet ederim. Ben ve bana tâbi olanlar Allah'ı tesbih ile tenzih ederim. Ben müşriklerden değilim''. İmam Hüseyin (as), Hz Ebul Fazl (as) ve ashab Aşura günü halka vaaz verme ve irşad için on kısa konuşma yaptı. 
Kur'an gazileri kutlamakta; «و یؤثرون على انفسهم»(5) her kim nefsinin hırsının bencilliğinden korunursa işte onlar kurtuluşa erenlerdir.  Kerbela'da can feda etmenin birçok etkileri göze çarpmaktadır. Bunun en bariz örneği Hz Ebul Fazl Abbas (as) kurban olmasıdır.
Kur'an affetmeyi ve mazeretleri kabul etmeyi insanlara emreder. Kerbela'da bunun en açık örneği Hür b. Yezid  Reyahi'nin bağışlanarak affedilmesidir.
Kur'an buyuruyor: «و العاقبة للمتّقین»(6)Musa kavmine dedi ki ' Siz Allah'ın yardımını isteyin ve acıya tahammül edip dayanın. Muhakkak yeryüzü Allah'ındır. Ona kullarından dilediğini mirasçı yapar. En güzel sonuç Allah'tan korkup günahtan sakınanlarındır. «و العاقبة للتقوى»(7)Hem ailene namaz ile emret hem de kendin ona sabr ile devam eyle. Biz senden bir rızık istemiyoruz. Biz seni rızıklandırırız ve sonuç takva sahiplerinindir. Kerbela'da onbinlerce suçlunun iyi ismi yoktur. Ama İmam Hüseyin (as) yetmiş iki askerinin ismi hala hayattadır. 
Kur'an şöyle buyurmakta: «و رفعنا لك ذكرك» (8)Ey Peygamber ! biz senin şanının yüceltmedik mi? Kerbela'da Hüseyin (as) 'ın ismi her zaman tanındı. 
Kur'an şöyle buyurmakta: «واُمرت لان اكون اوّل المسلمین»(9) ve bana Müslümanların ilki olmam emredildi. Ve Kerbela'da Hüseyin (as) oğlu Ali Ekber (as)'ı Beni Haşim gençlerinden önce savaş meydanına gönderdi.
Kur'an şöyle buyurmakta: «فاستقم كما اُمرتَ و مَن تابَ مَعَك»(10) O halde sen beraberindeki tevbekarlarla birlikte emrolunduğun gibi dosdoğru ol! Aşırıda gitmeyin. Şüphesiz Allah ne yaparsanız hepsini görür. Kerbela'da İmam Hüseyin (as)ve dostlarının doğru yolda gittiklerini apaçık görmekteyiz. 
Kur'an kişilerin ismini zikretmek yerine kriterleri ve standartları beyan etmektedir. Örneğin şöyle buyurmakta: Sizin mevlanız o kimsedirki namaz da ruku sırasında parmağındaki yüzüğü çıkarıp fakire veren bir an namaz arasında zekatı toplayan kimsedir. Kerbela'da Hüseyin (as) 'Ben Yezid'e biat etmiyorum' demedi. Şöyle söyledi: «مثلى لایبایع مثله» tarih boyunca hak ve batılın mücadelesi vardı, var ve olacaktır. Kur'an şöyle buyurmakta: «ویدرؤن بالحسنة السیئة»(11) Ve onlar var ki Rablerinin hoşnutluğunu dileyerek sabrederler, namazı dosdoğru kılarlar ve kendilerine verdiğimiz rızıklardan gizli ve açık bir şekilde harcarlar, kötülüğüde iyilikle savarlar. İşte onlar varya dünya yurdunun güzel sonucu onları beklemektedir. Kerbela'da Hür İmam'a yolu kapatmaktadır. Ama İmam Hüseyin (as) Hürr'ün susuz askerlerine hatta atlarına da su vermekte idi. 
Kur'an Allah'a itaati ve İlahi Evliyalara sadakati nasihat eder. İmam Hüseyin (as)'ın bazı dostları Aşure günü öğle namazında kendi canlarını ona siper etti ve İmam namazdan sonra ömürlerinin son anında onların başının ucuna geldi. Şöyle sordular: Acaba sana vefa ettik mi? O zamana kadar kendi vefadarlıkları ve bağlılıklarından şüphe eder gibiydiler.
Kur'an pek çok ayette tevhid'i emretmektedir. İmam Hüseyin (as ) şöyle buyurmakta: «لا معبود سواك»  (Allah'tan başka mabud İlah yoktur) bu ayetin en iyi tecellisidir.
Kur'an kötülerden men etmeyi ,dini gayreti ve harimi savunmayı nasihat etmektedir.  İmam Hüseyin (as) 'ın o hangamede Yezid ordusuna son cümlesi şu idi: Benim çadırlarına saldırmayın ve namusuma saygı duyun. Eğer dininiz yoksa sonsuza kadar dünyada özgür yaşayın.
Kur'an Allah katında teslim ve rızayeti emretmektedir. İmam Hüseyin (as) bir gün islam Peygamber'inin omuzlarında bir gün atların toynakları (Summu Esban) altında idi. Her durumda memnun ve Allah'a teslim idi. (12) 
Çeviri-B.Altun
Kaynaklar
1-Enfal 34
2-Tövbe 8
3-Şuara 223
4- Yusuf 108
5- Haşr 9
6- Araf 128
7- Taha 132
8- İnşirah 4
9- Zümer 12
 10- Hud 112
11- Rad 22
12- Muhsin Kıraati kaleminden Kur'an ve İmam Hüseyin