İmam Bakır (as)’ın Fazileti ve Siresi (4)

Kur’ân Okuması

İmam Sadık (a.s) buyurmuştur ki:

“Ebu Cafer (İmam Bakır -a.s-), Kur’ân’ı çok güzel bir sesle tilavet ederdi. Geceleyin kalkıp Kur’ân okuduğunda, su taşıyan ve diğer kimseler oradan geçerken durup onun kıraatini dinlerlerdi.”[1]

Allah’ı Görürcesine İbadet Etmesi

Ravi diyor ki:

“İmam Bakır ve İmam Sadık (a.s) namaza durduklarında renkleri değişiyordu; bazen kızarır, bazen de sararıyordu; sanki apaçık gördükleri biriyle münacat ediyorlardı.”[2]

Toplu Şekilde Dua Etmesi

İmam Sadık (a.s) buyurmuştur ki:

“Babam İmam Bakır (a.s), kendisini kederlendiren bir sorunla karşılaştığında, kadın ve çocukları toplayarak dua ediyor, onlar da amin diyorlardı.”[3]

Sıkıntı Ve Belaya Uğrayanları Gördüğünde Allah’a Sığınması

Ravi diyor ki:

“İmam Muhammed Bakır (a.s), sıkıntı ve belaya uğrayan birini gördüğünde, sessiz bir şekilde “euzu billah” diyerek Allah’a sığınıyordu.”[4]

Şaban Ve Ramazan Aylarını Oruç Tutması

İmam Sadık (a.s) buyurmuştur ki

“Babam, Şaban ayının orucu ile Ramazan ayının oruçlarının arasını bir günle ayırıyordu (yani bir gün hariç o ayların hepsini oruç tutuyordu).”[5]

Ramazan Ayında Kur’ân Okuması

Rivayete göre İmam Bakır (a.s), Kur’ân’ı Ramazan ayında on defa, yani her üç günde bir defa hatmediyordu.”[6]

Sürekli Okuduğu Dua

İmam Bakır (a.s) buyurmuştur ki:

“Babam duasında şöyle diyordu:

“Rebbî eslih lî nefsî fe-inneha ehemm’ul- enfusi ileyye, Rabbî, eslih lî zürriyyetî fe-innehum yedî ve ezudî, Rebbî ve eslih lî ehl-i beytî fe-innehum lehmî ve demî, Rabbî, eslih lî cemaate ihvetî ve ehevatî ve muhibbî fe-inne salahehum salahî.”

“Rabbim! Nefsimi ıslah et; çünkü nefsim bana, bütün nefislerden daha önemlidir. Rabbim! Zürriyetimi (soyumu) ıslah et; zira onlar benim elim ve pazımdırlar. Rabbim! Âilemi ıslah et; çünkü onlar benim etim ve kanımdırlar. Rabbim! Kardeş, bacı ve dostlarımı ıslah et; zira onların salahı (iyiliği) benim salahımdır.”[7]

Yolculuğa Gitmek İstediğinde Ettiği Dua

Ravi diyor ki:

“Ebu Cafer (İmam Bakır -a.s-) yolculuğa gitmek istediğinde, âilesini bir odaya toplayarak şöyle diyordu:

“Allah’ım, bu sabah vakti kendimi, malımı, âilemi, hazır ve gâip olan evlatlarımı sana emanet ediyorum. Allah’ım, bizi koru ve bizi gözet. Allah’ım, bizi kendi civarında (sığınağında) karar kıl. Allah’ım, nimetini bizden alma; bize bağışlamış olduğun afiyet ve fazlını (ihsanını) değiştirme.”[8]

Evinden Çıkarken Okuduğu Dua

İmam Sadık (a.s) buyurmuştur ki: “Ebu Cafer (İmam Bakır -a.s-) evinden çıktığında şu duayı okuyordu:

“Bismillahi harectu, bismillahi velectu ve alallahi tevekkeltu vela havle vela kuvvete illa billah’il- aliyy’il-azim.”

(Allah’ın adıyla çıkıyorum, Allah’ın adıyla giriyorum, Allah’a tevekkül ediyorum. Bütün güç ve kudret, yüce ve âzim olan Allah’tandır ancak.) [9]

[1] - Bihar, c. 85, s. 82, h. 23.

[2] - Bihar, c. 84, s. 248; Deaim’ul-İslam, c. 1, s. 159.

[3] - Kâfî, c. 2, s. 487, h. 3.

[4] - Keşf’ul-– Ğumme, c. 2, s. 363.

[5] - Vesail’uş-Şia, c. 7, s. 367, h. 31.

[6] - Vesail’uş-Şia, c. 7, s. 219, h. 3.

[7] - Kurb’ul-Esnad, s. 8, h. 26.

[8] - Vesail’uş-Şia, c. 8, s. 276, h. 2.