NEFSE KANAT ETMEYİ ÖĞRETMEK-2
Neden devamlı olarak “Ya ibni’l Hasan’ Ya ibni’l Hasan![1] Diye feryat ediyoruz, ama hiçbir ses gelmiyor? Bizler anlamıyoruz. Bunu söyleyenler biliyorlar ki biliyorlar. Evliyalar buyurmuştur: Eğer bizler iyi olursak, iyilerin ağası bize gelir.
Neden bazıları her gece Ağayla[2] sohbet etmeye muvaffak olamıyorlar? Çünkü aza kani değiller ki o kesir olanı, o feyzi kesiri cabbar olan Allah telafi ederek ona versin. Feyzi kesir mi istiyorsun? ağa vardır.
Benim azizim! Az dünyaya kani ol, Allah’a and olsun ki bizim anlamadığımız şeyler vardır. Ayetullah Mevlevi Kandahari – Doksan yaşın üzerindeyken bu sohbeti- buyurdular: Ayetullah uzma Seyyid Ebu’l Hasan İsfahani’nin mübarek mazharındaydım. Eliyle işaret etti. Ben dünyanın Ayetullah uzma Seyyid Ebu’l Hasan’ın ellerinin altında olduğunu gördüm. Bir şeyler gördüm ve sonra bayıldım ve o şekilde kendimden geçtim.
Dünya neden şimdi bize boyun eğmesin? Allahi (ve ilahi) olduğun zaman Allah her şeyi senin emrine verir. Para da nedir? Evde nedir? Ev mi istiyorsun, ne kadar istiyorsun? iki yüz metrekarelik mi istiyorsun, beş yüz metrekarelik mi istiyorsun? bin metrekarelik villa mı istiyorsun? alem ellerindedir benim azizim!
MUHİPLER İÇİN AĞLAMALI GÖZLER
Esselamu aleyke ya mevlaye ya bakiyetellah
Ne diyeyim? Benim azizim! Geceleri Ağa’yla konuşuyor musun? Yine söylüyorum, namaz gibi önemlidir. Meğer namazı tekrar tekrar kılmak bıkkınlık mı getirir? Hal istiyor. Evliyaların her namazı birbirinden farklıdır. Bu namazdan bir tat alırlar, başka namazından başka bir tat. Hepsi birbirinden farklıdır. Onlar ne haberlerin olduğunu biliyorlar. Namazla aşk yaparlar flört ederler.
Bunu tekrar ediyorum. Her gece dişlerini fırçalayıp artık yatmak istediğinde ve eşinden ve birlikte yattıklarından ayrıl ve halvet bir yere git ve ışıklar kapatıldığında Ağa’yla sohbet et ve şöyle söyle: “Esselamu aleyke ya mevlaye ya bakiyetellah, Ağa can! Ey iyilerin ağası! Selam. Bugünüm nasıl geçti? ağa can! Ya İbni’l Hasan! Amellerim, mübarek kalbini sızlattı mı? Ağa can! Senden başka kimsem yoktur. Ağa can! Yorgunum, bitabım. Dünya beni kendisiyle götürtme, elimi tut, Ağa! Yardım et. Ağa Can! Yol zorludur, yalnız başıma bu yolu kat edemiyorum.
Ağa Can! Ben Mukkedes Erdebili değilim, kurbanın olayım. Ben ki Bahru’l Ulumlar değilim. Ben ki Mevlevi Kandahariler değilim. Ben ki Ağa Seyyid Ebu’l Hasanlar değilim. Ben ki Bahauddinler, Behçetiler değilim. Ben iyilerden değilim. Elimi tut ağa!
Ağa can! Kutsi makamına cesarette bulunuyorum beni bağışla: İyiye bakmak hüner değildir, biçare, bedbaht, yolda kalmışın elini tutar mısın? Bu şekilde Ağa’yla konuşun. Şöyle söyleyin: Ağa! Ben çaresizim, siz benim elimi tutun ve yolu kat edin. Ağa! Ben bu dünyadan korkuyorum. Elimi tutunuz. Ağa Can! Senin canın hakkı için korkuyorum. Mazlum ceddin hakkına, Ebu Abdullah[3] hakkına korkuyorum. Kaburgası kırılmış annen Fatımatu’z Zehra hakkına korkuyorum. Ağa Can! Ağa! Elimi tut, giriftarım.
Ağa! Bu bedbahtlıklardan kurtulmak için ne yapmalıyım? Bu dünyanın, cilveleri, güzellikleri ve zahiri görselliklerinin beni kendisiyle götürmemesi için ne yapmalıyım? Ağa Can! Seni çok seviyorum. Bir yerlerde bende adam olmak istiyorum. İyi olayım, alemin iyilerinin semtine doğru geleyim. Kast ediyorum, niyet ediyorum, hareket de ediyorum ve diyorum ki: artık bundan sonra tövbe ediyorum, iyilerin semtine doğru gideceğim diyorum, ama meclisten dışarı çıkıyorum, bir saat ve dakikalar sonra dünya ve onun çekiciliklerini görüyorum, bu parıltıları görüyorum. Beni kendisine çekiyor ve biçare oluyorum.
Ağa Can! Hemen o an gelin ve beni uyandırıp uyarın ve söyleyin: bu dünya geçecek. Kendimi toparlayayım ve dikkatli olayım. Eğer beni terk edersen, Ağa Can! Dünya ve alçak nefis beni yutacak. Kurbanın olayım, sen ki beni yutmalarını istemiyorsun. Evliyalar diyorlar ki: sizin kendiniz bize ağlayın. Evliyalar beyan etmişlerdir ki: Can Ağamız, İmamı Zamanımız (ruhum ona fedan olsun) her zaman mazlum ceddi Eba Abdullah için ağlamakta ve bir gözü de Şiaları ve muhipleri için ağlamaktadır. Devamlı ağlayarak Ya ibni’l Hasan! Diyenlere ‘neden bunlar günah işlemekteler? Diye sormaktadır. Üzülmektedir. Şiaları ve muhipleri iyilerin semtine geldikleri vakit sevinirler ve mübarek kalbi cilalanır ve huzur bulur. Ama tekrar günahlara doğru gittiğimiz vakit, Ağa üzülür ve bizler için gözyaşı döker.
Kurbanın olayım, bir şeyler yapın artık gitmeyeyim. Mübarek göz yaşlarını akıtmamak için bir şeyler yapmayayım. Mübarek gözleriniz bizim elimizden kan oldu, kurbanın olayım, biçare ben ne yapayım?!
Canına andolsun ki Ağa zordayım! Ne yapacağımı bilmiyorum, yolu bana gösterin, Ey Hasan’ın oğlu!
[1] - Ey Hasan Askeri’nin oğlu Hz. Mehdi.
[2] - Ağa’dan kasıt imam Mehdi (a.s)’dır.
[3] - İmam Hüseyin (a.s).
NEFSE KANAT ETMEYİ ÖĞRETMEK-1
NEFSİN ISLAHI İÇİN GEREKLİ YÖNTEM
