İyi Bir Annenin Vasıfları(3.Bölüm)
4. Mutedil ( Orta halli ) Olmak:
İslamın temel öğretilerinden birisi ölçüyü taşırmayıp, dengeli olabilmektir. İslam hiçbirşeyde aşırılıktan hoşlanmaz ve yanlılarına gerek ibadette olsun,gerek giyimde, yemekte, akrabalık ilişkilerinde ve daha birçok hayatın farklı alanlarında dengeyi korumayı tavsiye eder. Kuranı Kerimde Buyuruluyor ki:
“ Böylece biz sizi insanlara şahid (ve örnek) olmanız için orta (vasat) bir ümmet kıldık, Peygamberde üzerinizde şahid olsun....” (Bakara 143)
İmam Ali as. İse bu konuda şöyle buyuruyorlar; “ En iyi iş dengeli olmaktır.” Bakara suresinin söz konusu ayetinin tefsirinde Allame Tabatabai şöyle buyuruyor; “ İslamın altın nitelikli öğütlerinden birisi bir müslüman olarak ruhu kadar bedenini de güçlendirmesini dikkate alarak; ılımlı bir yolu tutmaya davet etmesidir. Çünkü insan oğlu sadece ruhdan teşkil olmadığı gibi, sadece bedenden de meydana gelmemiştir. O her ikisinin de bir kombinasyonudur ve bu düzene göre elde tertip edilen yaşam onu feraha ulaştırıp, bu dengeyi koruyup güçlendirecektir.”
Tüm davranış biçimlerinde ılımlılık tavsiye edilmiştir. İslam cömertlikten hoşlanır fakat övdüğü cömertlik ne savurganlıktır nede pintilik olarak tasvir edilebilir. Kuranı Kerimde Lokman Hekimin oğluna olan tavsiyeleri de ılımlı olmanın her alanda yapılması gerektiğini ortaya koymaktadır.
“ Yürüyüşünde orta bir yolu tut, sesinden yüksek perdeleri eksilt. Çünkü seslerin en çirkini gerçektende eşek sesidir.” (Lokman 19)
Bir annenin de hem bir müslüman olarak hem de çocuklarına örnek olacağı için her açıdan dengeli olması lazımdır. Çocuğunu sevmesi gerekir ve kuşkusuz sevecektir de... Fakat bu sevgisi çocuğunu şımartacak şekilde üstüne titreme şeklinde bir aşırılıkta da olmamalıdır. Annenin çocuğuna olan sevgisi kendisine yakışır şekilde, çocuğun üzülmesine ve sinirlenmesine sebep bile olsa, çocuk için doğru olanların yapılmasını dengeleyici nitelikte olmalıdır.
Bazı ebeveynlerin çocuklarına olan sevgisi çocuğu bile sık boğaz edecek derecede aşırı bir biçimdedir. Çocuklarının istedikleri her şeyi alıp, tüm taleplerine cevap vermekte, onlara istisnasız her halükârda yumuşak ve tatlılıkla davranmaktadırlar. Fakat bu davranış şekli gerçek anlamda bir sevginin göstergesi olmayıp daha ziyade çocuğu şımartmaktan ibarettir.
Çocuğun disiplini konusunda da bir orta yol sağlanmalı, çocukların yaptıklarıyla yüzleşmelerini sağlayacak bir istikrar kurulmalıdır. Fakat yapılan işlerde çocukların yaşı, olayın ciddiyeti gibi etkenler göz ardı edilmemelidir. Bir defasında Resullah saa. Fiziksel cezalandırma şeklinin çocuğun disipline edilmesinde bir yol olmadığını açıklarken, ashaptan birine “ Onu belli bir süre dışarıda beklet ( ya da odadan dışarı çıkarma) ve verişen zamanı uzatma. “ şeklinde buyurmuştur. Verilen cezanın sonucunda çocuk şiddetli bir tarzda zarar görmemeli, bu konuda mutedil olunmalıdır.
Çocukların birbirine benzemeyen, farklı tabiatları vardır. Anneler çocuklarının birilerine benzemelerini, başkaları gibi olmalarını beklememelidirler. Çocuğun yeteneklerinin üstündeki beklentiler, çocukta aşağılanma duygusuna neden olacaktır. Aynı zamanda çocuğunda potensiyel bir gücü vardır. Ve annenin de çocuğun var olan gücünü kullanarak, kendisini geliştirmesi için, çocuğundan makul ölçülerde beklentileri olması gerekir.
Bir anne ılımlı ve makul olduğunda; çocuğu için daha candan, samimi hale gelecektir.Çocuğu annesiyle konuştuğunda sorunlarını anlayabileceğini bilecektir. Bu anne çocuk ilişkilerinde ve özellikle çocuğun gelişiminde paha biçilmez bir özelliktir. Bunun aksine çocuk annesinin makul olmayan beklentilerini gördüğünde annesinden uzaklaşacak ve ona karşı soğuk olacaktır.
İyi Bir Annenin Vasıfları(1.Bölüm)
İyi Bir Annenin Vasıfları(2.Bölüm)
