Yeni Dadılarımız; TV, İnternet Ve Cep Telefonu
Çocuklarımızı, şimdilerde Tv, İnternet ve cep telefonuna emanet ediyoruz.
Eve misafir mi gelecek ? Ya da bir işimiz mi var ? O gün canımız çocuklarla ilgilenmek istemiyor mu? Eskiden anneanne, babaanne, teyzeye yada bir komşuya filan emanet ederdik çocukları. Şimdilerde Tv, İnternet ve cep telefonuna emanet ediyoruz.
Yeni Dadılarımız; TV, İnternet, Cep Telefonu
Çocuklar kafamızı biraz şişirdiklerinde, kendi ellerimizle teslim ediyoruz onları iletişimin kollarına. Yani yeni dadılarına.
Dadı bu ne yapacağı belli olur mu ? Ne çıkarsa bahtınıza. Vurur, kırar, iyi davranır, hırpalar, yanlışı öğretir, doğrunun yanından teğet geçer. Siz çocuğunuzu teslim ederken düşünmezsiniz bunları da, sonra aklınız başınıza gelir.
TV; Aptal kutusudur, yerden yere vurur çocuğunuzu, duygularını köreltir, düşünmesini engeller, aklını karmakarışık eder, hareketini kısıtlar. Belli bir süre sonra çocuk televizyonsuz yemek bile yemez. Bir tek kaşığı uzatmıyordur yemek sırasında. Ama yayınladığı reklamlarla, çocuğunuzun ne yiyeceğine bile o karar verir.
İnternet; Çocuğunuz her türlü şeyi ondan öğrenebilir.Masalı, kavgayı, haberi, darbeyi, ağlamayı, gülmeyi. Ama başkalarının karar verdiği biçimde öğrenecektir tahmin edeceğiniz gibi… hatta bazen hiç bilmemesi gereken şeyleri öğrenip, hiç konuşmaması gereken kişilerle bile konuşabilir. Organ Mafyasına hangi okulda okuduğunu, hangi muhitte oturduğunu kendi elleriyle yazabilir. Siz Onu odasında güvencede bildiğiniz bir anda, o çok uzaklardadır aslında.
Bilgisayar oyunları; Hastalık hastası yapar insanı. Kafa karıştırır. Birileriyle mesajlaşır durur sizin çocuk ama, sizin en son haberiniz olur. Cep telefonundan internete bağlanabiliyorsa eğer, işte o zaman tehlikenin onu nerelere götüreceğini hiç bilemezsiniz.
Çocuk dadılarından çok memnundur ama o eğlendiği her şeyi sever zaten.
Siz onunla ilgilenmez, ev temizliği, komşu gezmesi orada burada gezerseniz, çocuğunuzda başkalarının ellerinde gezer günün birinde.
Dadılarımızı iyi seçmeliyiz…
Bu iletişim araçlarından dadı olmaz, anlamalıyız…
Bizim çocuğumuza bizden başka kimse bakamaz, dadılık yapamaz. Çocuklarımıza kurallar koymalı ve bu dadıların en güvenli taraflarından faydalanmayı bilmeliyiz.
Yoksa; obez,saçma konulara kafa yoran, insan ilişkileri zayıf, tehlikelerin içinde dönüp duran çocuklarımız olacak…
Onlara sahip çıkmak, bizden başka kimin görevi, olabilir ki ?
Biz bu dadıları yararlı şekilde kullanabilirsek eğer, işte o zaman her şey daha güzel olacak…
Şebnem Güler Karacan'ın yazısı
haber5
Bilgisayar ve Çocuk
Çizgi filmlere dikkat!
