İslam Dini Açısından“Aile” ve Önemi -3
Hemen hatırlatalım ki “selamlaşma”; karşılaştığımız insan hakkında gönülden “iyi
dilekte” bulunmak ve bunu ona duyuracak şekilde açığa vurmaktır.
Gönülden yapılan bu iyi dilek, karşı tarafa duyurulunca onun gönlünde olumlu duyguya, o da sevgi ve saygıya, o da dünya ve ahirette cennete.. yol açacaktır.
Yine hatırlatalım ki, süreye adını veren “ma‘un”; komşudan komşuya, arkadaştan arkadaşa “ödünç ekmek”, “ödünç tuz”, “ödünç kap”, “ödünç kağıt ve kalem” gibi, “küçük” ama “gönül” yapan “yardım”lardır.
İnsan yüreği o kadar alçak gönüllü ki o gönülden duyulan “iyi dileği” duymakla da kazanılır; “ödünç” verilen “bir miktar tuz”la da!
O yürek ayni zamanda o kadar kırılgan ki, karşılaştığı kimsenin “asık suratı” da onu incitir; sakınılan “bir silgi” de!
Görülüyor ki; “sevgi” ve “saygı”ya dayalı “huzurlu” ve “konforlu” ortamı oluşturarak yaşadığımız dünyayı “cennet”e çevirmek de elimizde; aksine davranışla yaşadığımız dünyayı “cehennem”e çevirmek de.
Bu arada, bu ve benzeri öğretilerin kazanımı olarak kültürümüze mal olmuş bir değeri hatırlayalım:
Her geçeni Hızır bil; her geceni Kadir bil!
Açıktır ki “her geçeni Hızır bilme” anlayışı, ayırım yapmadan her insana verilen değeri; “her geceyi Kadir bilme” anlayışı, zamana verilen değeri anlatır.
İnsana, “Tanrı’ya en yakın kul”u sembolize eden “Hızır” gözüyle bakmak, her halde, başka kültürlerde karşılığı kolay kolay bulunamayacak anlam ve değerde bir anlayış olsa gerektir.
Burada hemen Mevlana’yı hatırlayabiliriz. O, “söz”lerin birer “tohum” olduklarını; tohum ekilsin de bitmesin, bunun genelde görülmüş bir şey olmadığını; ekilen tohumun yerden bittiği gibi sözlerin de toplumda yeşereceğini; toplumun iyiliklerle dolması isteniyorsa, kötü sözlerden sakınılması ve konuşurken iyi sözler seçilmesi gerektiğini.. anlatıyor.
Bu anlamda, Hz. Peygamberin şu sözü ne kadar anlamlı:
“Allah’a ve Ahiret gününe inanan ya hayır söylesin ya sussun!” (Buhari, Sahih, Edeb, 31; Müslim, Sahih, İman, 74)
Rhanda Byrne’nin yazdığı The Secret (Sır) adlı küçük kitabında, yaşadığı tecrübeyle ulaştığı bir “sırr”ı şöyle açıklıyor:
İnsanın hayatına yön veren onun, duygu ve düşünceleridir. “İyi” şeyler düşünenler hayatta “iyi” şeylerle karşılaşırlar; “kötü” şeyler düşünenler, “kötü” şeylerle!
Karşılaştığı insana “Hızır” gözüyle bakan, dünyanın “Hızır”larla dolmasını istiyor demektir; Karşılaştığı insana “Hınzır” gözüyle bakan da farkında olmadan dünyanın “Hınzır”larda dolmasını istiyor demektir.
Gazali, İhya’sının, “Arkadaşlık Adabı” bahsinde, “Hadis” diye bir söz nakleder: “Halkın dili; Hakkın kalemidir!”
Bu söz, belki bir Hadis değil, ama, anlamı muhteşem!
Allah, çok değer vererek yarattığı insanın sadece davranışlarını değil; her sözünü bile ciddiye alıyor ve onu hayata geçiriyor. Tabii faydası da zararı da sözün sahibine dönmek üzere!
İnsan bütün bu “iyi” şeyleri de “kötü” şeyleri de, onlarca yıl bağımlı olarak yaşamak durumunda olduğu “aile” ortamında elde eder.
İşte, ailenin önemini haykıran başka bir gerekçe daha!
İslam Dini Açısından“Aile” ve Önemi -1
İslam Dini Açısından“Aile” ve Önemi -2
