Tebliğ Ayetinde Hz. Ali ( a.s. )-1
Allah-u Teâlâ Maide suresinin 67. ayetinde şöyle buyuruyor:
"Ey Peygamber, bildir, sana Rabbin'den indirilen emri ve eğer bu tebliği ifa etmezsen onun elçiliğini yapmamış olursun ve Allah, seni insanlardan korur."
Bu bu ayetin tefsirine detaylıyına girmiyeceğiz. Fakat bazı Ehl-i Sünnet tefsir yazarları bu ayetin bi'set'in ilk zamanların da Resulullah ( s.a.a. )'ın saldırıya uğramaktan ve öldürülmekten korunmak için bulundurduğu günlerde indiğini ve "Allah seni insanlardan korur" ayeti nazil olduğu zaman koruyuculara "Gidin artık, beni korumayı Allah'u Teâlâ'nın kendisi üstlenmiştir"buyurduğunu söylüyorlar. Halbu ku hiç bir gerçekle ilgisi yoktur. Bu ayetin ne zaman ve nerede nazil olduğuna dairi yüzde yüz kesin deliller vardır ve bunları sizlere sergileyip, belgelemeye çalışacağiz.
İbn-i Cerir ve İbn-i Merdyye'nin tariç ettikleri bir rivayette Abdullah İbn-i Şakik şöyle diyor:
"Resulullah ( s.a.a. )'ı ashabından bazıları takip edip korurlardı." Allah seni insanlardan koruyacaktır" ayeti nail olunca şöyle buyurdu:
"Artık evlerinize gigin; Allah'ın kendisi beni insanlardan korumuştur." ( Dürr'ül Mensur, c.3, s.119. )
Yine İbn-i Heb'ban ve İbn-i Merduye'nin tariç ettikleri bir rivayette de Ebu Hureyre şöyle diyor:
"Resulullah ( s.a.a. ) ile bir sefere gittiğimizde en büyük gölgeliği o Hazret için hazırladık, bir gün Resulullah ( s.a.a. ) bir ağacın gölgesinde oturupkılıcını ağaca asmıştı. Birisi gelip o hazretin kılıcını alarak "Ey Muhammed, şimdi seni benden kim koruya bilir?"dedi.
resulullah "Beni Allah korur, kılıcını at" diye buyurdu. O da kılıcı yere bıraktı. Bunun üzerine "Allah seni insanlardan korur" ayeti indi ( Aynı kaynak )
Yine Tirmizi, Hakim ve Ebu Naim'in tahriç ettikleri bir rivayette Aişe şöyle diyor:
"Allah seni insanlardan korur" ayeti nazil oluncaya kadar Peygamber ( s.a.a. ) gözetleyici tarafından korunurdu. Bu ayet inince, "Artık gidin, beni Allah korumuştur" diye buyurdu.
Yine Taberani, Ebu Naim, İbn-i Merduye ve İbn-i Asâkir'in naklettiği bir rivayet'te de İbn-i Abbas ( a.s. ) şöyle buyurur:
" resulullah'ı ( muhafızlar ) koruyordu. Amcası Ebu Talib her gün Beni Haşim'den bir kişiyi Hz. Resulullah ( s.a.a. ) 'ı korumak için gönderirdi. Bir gün Resulullah ( s.a.a. ) amcasına dedi ki: "Ey amca, artık Allah beni korumuştur; benim senin gönderdiğin kişilere ihtiyacım yoktur."
Ama bu hadisler ve te'villere dikkat edip düşündüğümüzde onların doğru olmadığını ve ayetin anlam ve içeriğini ile bağdaşmadığını görürüz. Çünkü bu rivayetlere göre; geçen ayet bi'setin ilk dönemlerinde nazil olmuştur. Hatta bazı rivayetler bunun Hz. Ebu Talib'in hayatında yani Hicretten yıllarca önce vuku bulduğunu bildirmektedir. Bu ise açıklanacağı üzere doğru değildir.
Tebliğ ayeti
Hz. Alinin Velayeti-1
