Erkek namazda, kimse görmese bile avret yerini örtmelidir. Hatta göbekten dizlerine kadar örtmesi, daha iyidir.

  Kadın namazda, saçı ve başı da dâhil olmak üzere bütün bedenini örtmelidir. İhtiyaten farz olarak kendisi dahi görmeyecek şekilde örtmelidir. Şu halde, kendisi bedenini görecek şekilde çarşaf örterse sakıncalıdır. Bileklere kadar ellerini ve topuklara kadar ayaklarını ve yüzünü örtmesi gerekmez. Ama, örtülmesi gereken miktarı örttüğünden emin olması için yüzün etrafından bir miktarını, bilek ve topuklardan bir miktar aşağısını da örtmelidir.

  unutulmuş secdenin veya teşehhüdün kazası yerine getirilirken, namazdaki gibi kapanmalıdır. Sehiv secdesini yerine getirirken, namazdaki gibi örtünmesi ihtiyaten müstehaptır.

  Namazda bilerek avret yeri örtülmezse, namaz batıl olur. Hükmü bilmediğinden yaparsa ve bu da hükmü öğrenme konusunda tembellik etmesinden kaynaklanıyorsa farz ihtiyat gereği, namazı iade etmelidir.

  Namaz kılınırken avret yerinin açıldığını fark eden kimse açık yeri örtmelidir. Namazını iade etmesine de gerek yoktur. Avret yerinin açık olduğunu anladıktan sonra namazın cüzlerini yerine getirmemesi ihtiyaten farzdır. Ama eğer namazdan sonra, avret yerinin namazda açıldığı anlaşılırsa, kılınan namaz sahihtir.

  Ayaktayken elbise, avret yerini örter; ancak rükû ve secde gibi durumlarda örteceği belli olmazsa, açıldığı takdirde herhangi bir şeyle avret yeri örtülürse, namaz sahihtir. Ama müstehap ihtiyat gereği, öyle bir elbiseyle namaz kılınmamalıdır.

  İnsan, namazda kendisini ot ve ağaç yaprağıyla örtebilir. Ama müstehap ihtiyat gereği, elbisesi olmadığı zaman bunlarla örtünmelidir.

  Avret yerini örtmek için bir şey bulunmadığı çaresiz kalınan durumlarda insan, derisi görünmeyecek şekilde avret yerini çamur ve benzeri şeylerle örtebilir.

  Namazda örtünecek hiçbir şey bulamaz; ancak bulacağından ümidini kesmemişse, farz ihtiyata göre namazını geciktirmelidir. Eğer bir şey bulamazsa, vaktin sonunda vazifesine uygun olarak namaz kılmalıdır. Ama bulacağına ümidi yoksa vaktin başında vazifesine uygun olarak namazını kılabilir. Namazı vaktin başında kılar, daha sonra özrü ortadan kalkarsa, namazı yeniden kılmasına gerek yoktur.

  Avret yerini örtecek bir şey hatta ağaç yaprağı, ot, çamur bulamayan ve namaz vaktinin sonuna kadar da örtecek bir şey bulabileceğine ihtimal vermeyen kimse, namaz kılmak istediğinde; namahrem görmeyecekse, ayakta rükû ve secdeleri yerine getirerek namazını kılmalıdır. Ama görme ihtimali varsa, namahremin onu görmeyeceği şekilde oturarak namazını kılmalıdır. Üç durumda da görüneceğine ihtimal verirse, oturarak namaz kılmalı, rükû ve secdeleri işaretle yerine getirmelidir. Bu üç şeyden birini sadece terk etmek zorunda kalırsa, sadece onu terk etmelidir. Ayakta durup rükû ve secdeyi işaretle yaparak kılmalıdır. Ama ayakta görünürse, oturarak kılmalıdır. Elbette bu surette ayakta işaretle namaz kılmakla, oturarak namaz kılmayı birleştirmesi ihtiyaten müstehap-tır. Çıplak kimsenin namaz esnasında avret yerlerini bazı uzuvlarıyla örtmesi ihtiyaten farzdır. Örneğin otururken bacaklarıyla, ayakta iken elleriyle avret yerlerini örtmelidir.