Bir kadın, mihrini kocasına bağışlaması için bir kimseye vekâlet verir, koca da aynı adamı, karısını boşaması için vekil tayin eder ve kocanın ismi Muhammed, kadının da ismi Fatıma olursa, vekil tayin edilen kimse talâk akdini şu şekilde okur:
عَــــــــــــنْ مُــــــــــــــــــوَكِّــــــــــــــــلَــــــــــــــتــی فَـــــــــــاطِـــــــــــــمَــــــــــــــــةَ بَــــــــــــــذَلْــــــــــــــــــتُ مَــــــــــــهْــــــــــــــرَهَــــــــــــــا لِــــــــــــــمُــــــــــــوَكِّـــــــــــــــــلــی مُــــــــــحَــــــــــــــــمَّــــــــــــــــدٍ لِـــــــــــــــــــــــیَـــــــــخْــــــــــــــــــــلَـــــــــــــــعَـــــــــــــهَـــــــــــا عَـــــــــــــلَــــــــــــــــیْــــــــــــــــهِ[1]
Daha sonra ara vermeden devam eder:
زَوْجَــــــــــــةُ مُـــــــــــــوَكِّــــــــــــلــــی خَــــــــــــالَـــــــــــــعْـــــــــــــــــتُــــــــــــــهَــــــــــا عَـــــــــــــــلـــی مَــــــــا بَـــــــــــذَ لَـــــــــــتْ هِـــــــــــیَ طَــــــــالِــــــــــــــقٌ[2]
Eğer kadın, kendisini boşaması için kocasına mihrinin dışında başka bir şey vererek bir kimseyi vekil tayin ederse, vekil, "mehreha" (=mihrini) kelimesi yerine akitte o şeyin kendisini söylemelidir. Meselâ kadın yüz lira bağışlamışsa, vekil; "miete lîreten=yüz lirayı bağışladım." demelidir.
[1]- [Anlamı: Müvekkilim Fatıma tarafından mihrini, ona hul' talakı vermesi için müvekkilim Muhammed'e bağışladım.]
[2]- [Anlamı: Müvekkilimin karısına, bağışladığı şey karşılığında, hul' talakı verdim; o boştur.]