Kiralanmasından amaçlanan faydaların dört şartı vardır:
  1) Helal olmalıdır. Yalnız haram menfaati olan bir mal, veya haramda kullanılma şartı koşulan veya muameleden önce haramda faydalanılması belirlenir, muamele de onun üzerine kurulursa, yapılan muamele batıldır. Şarap satmak veya depolamak için  dükkanın kiraya verilmesi, şarabın taşınması için bineğin kiraya verilmesi haram, kira anlaşması da batıldır.
  2) Yapılan işin şer’i açıdan bedava yapılması vacip olmamalıdır. Aynı şekilde- vacip ihtiyat gereği- ihtiyaç olan helal ve haramı öğretmek, ölüye vacip olan  işlemleri yapmak gibi- halk arasında o faydalanmaya bir meblağ ödenmesinin anlamsız olmaması da vacip ihtiyat gereği muteberdir.
  3) Kiraya verilen şeyin birden fazla faydası olursa, kiracının ne tür faydalanacağı belirlenmelidir. Mesela; binilen ve yük taşıyan bir hayvan, kiraya verilecekse hangi işte kullanılması belirlenmelidir.
  4) Kullanma müddeti belirlenmelidir. Ev dükkân ve benzerlerinde müddet olarak belirlenmeli veya yapılacak iş tayin edilmelidir. Mesela; terzinin belli bir elbiseyi belli özellikle dikmesi gibi.

Kiranın başlangıcı belirlenmemişse, başlangıcı anlaşma yapıldıktan itibarendir.

  Her ne kadar anlaşma yapıldığında daire başkasında olsa da, bir daire bir yıllığına kiraya verilir, kirası ise anlaşmadan bir ay sonra başlayacağı kararlaştırılırsa, anlaşma sahihtir.

  Kiranın müddeti belirlenmez, örneğin, oturulduğu müddetçe her ay on lira verilecek denilirse, kira anlaşması sahih olmaz.

  Kiracıya, daireyi aylık on liraya sana kiraya verdim, daha sonra her ne kadar oturursan aylık on lira kirasıdır. Der. Kiranın evveli belliyse, ilk ayın kira anlaşması doğrudur.

  Gariban ve ziyaretçilerin kullandığı bir ev, ne kadar kalacakları belli olmazsa, her gecesine mesela bir lira vereceklerini söyler, ev sahibi de razı olursa, o evin kullanılmasının sakıncası yoktur. Ancak kiranın müddeti belirlenmediği için, ilk gecenin dışında yapılan anlaşma sahih değildir.ev sahibi ilk gecenin dışında istediğinde onları evden çıkarabilir.