Tabeiyet; necis olan bir şeyin, temiz olan başka bir şey vesilesiyle, temiz olmasıdır.

  Eğer şarap sirkeye dönüşürse, onu içeren kabın da şarabın kaynarken ulaştığı yere kadar olan bölümü temiz olur. Normalde üzerine konulan bez parçası veya başka şey de onun rutubetiyle necis olmuşsa, temiz olur. Ama kaynarken taşıp kabın dış yüzeyine bulaşmışsa, sirke olduktan sonra, kabın dışında kalan kısmından, şarap sirke olduktan sonra da ihtiyaten kaçınmak vaciptir.

İki yerde kâfirin çocuğu tabeiyet yoluyla pak olur:
  1) Bir kâfir Müslüman olursa, çocuğu da temiz olmada ona tabidir. Yine kâfir çocuğunun annesi, büyük babası ve büyük annesi Müslüman olursa, çocuk da temiz olur. Elbette bu durumda çocuğun yeni Müslüman’ın yanında veya onun kefaleti altında olması, ayrıca ondan çocuğa daha yakın olan bir kâfirin çocuğun yanında olmaması gerekir.
  2) Kâfir bir çocuk bir Müslüman’ın yanında esir olursa, onun yanında baba veya cedlerinden biri yoksa temiz olur.
  Zikredilen her iki durumda da, çocuğun tabeiyet yoluyla temiz olması, çocuk mümeyyiz ise kâfir olduğunu izhar etmemesine bağlıdır.

  Üzerinde ölü yıkanan tahta veya taş, ölünün avret yeri üzerine örtülen bez ve ölüyü yıkayanın eli, ölünün guslü sona erdikten sonra temiz olur.

Eliyle bir şeyi yıkayan kimse, o şeyi ve elini birlikte yıkarsa, o şeyin temizlenmesiyle eli de temiz olur.

  Elbise ve benzeri şeyler az su ile yıkandıklarında, üzerine dökülen suyun giderilmesi amacıyla normal şekilde sıkıldıktan sonra, geride kalan ıslaklıkları temizdir.

  Az su ile yıkanan necis kabın üzerine dökülen suyun süzülmesinden sonra, kabın üzerinde kalan su damlacıkları temizdir.