Sen, kızıl laleler yeşerten
Yalçın kayalardan, kara taşlardan.
Sen, yıldırımlar çakan;
Zemheri gecelerin,
Zehir zemberek karanlığın beynine.
Sen, dağları utandıran;
Azminle, iradenle.
Sen; fıtratın, erdemin güneşi
Tarihe doğan,
Yasa boğan karanlıkları
Sen, ölümü uyandıran;
Ecel yatağından.
Kırmızı karanfilleri sen ektin,
Ölümün göğsüne.
Sen çaktın şeref yıldızını
Onursuz ölümün alnına.
Canların Kâbe"si, mezarın;
Toprağın, secdegâhı
Ey ŞEHÎD!
